Het Gezicht van God
Deel II: Oh,Aarde.
Oh, Aarde, Aarde!
Uw geschiedenis is zoals het theater.
Sinds de tijden dat u uit sterrenstof ontstond
Tot nu dat u een stralende planeet in het zonnenstelsel bent.
Van de oude Akropolis tot Olympia in Parijs, Broadway in New York.
Aarde, ik kijk in uw verleden en zie Gods tekens.
Daar is Homeros die Ilias & Odyssee schrijft,
William Schakespeare met zijn prins Hamlet,
Leonardo da Vinci en zijn geheime code,
Copernicus, Galileo en Isaac Newton,
Pablo Picasso die ons in Eden brengt,
Edith Piaf die �Padam, padam� zingt,
Einstein en zijn theorie van de relativiteit,
Marlon Brando, de Godfather,
De drie tenoren in de Scala Opera van Milaan
Die zeker God zelf raken!
Oh, Aarde, Aarde!
Ik voel me me diep geworpen in mijn geheugen
En kan niet weg van het spinnenweb.
Ziet u de Armageddon van Adolf Hitler? Josef Stalin? Mao Tse Tung?
Aarde, wat heb u verkeerd gedaan dat ze de holocaust naar de mens brachten?
Oh, Aarde, Aarde!
Mijn gedachten zijn zoals een ruimteschip
Ik surf nu op het Internet
En bekijk foto�s na foto�s, pagina�s na pagina�s.
Beelden, stemmen, liederen en muziek
Dansen op de wijsjes van de fortepiano
En mijn eigen wereld scheppen, zonder schaduwen.
Ik zie zoveel! Ik hoor zoveel!
Oh, wat een genot en vreugde! Van God zelf!
Fonteinen van kristallen water
Spuitend tot het dak van het hemel,
Chopins waltz, Beethovens appassionata,
Gedichten van Norvid, misdaden van John Grisham�
Elvis Presley, de Beatles, Jose Cura, Rolling Stones�
Roger Vadim, Brigitte Bardot, Elizabeth Taylors Cleopatra �
Parijs, Londen, Praag, Brussel, Monaco�
Mont Blanc, Gerlach, Mount Everest�
Golden Wings rozen, Royal William, Alpine Sunset,
Swan Lake, Sweet Dream, Compassion�
Marilyn Monroe, Aretha Franklin, Prinses Diana�
Oh, Aarde, u bent inderdaad een parel van het heelal,
Een eeuwigdurende fontein!
Oh, Aarde, Aarde!
Maar kijk! Kijk daar aan de horizon!
Orkanen verschijnen zoals nooit eerder, en tornado�s als de ogen van de dood!
Landen na landen branden door het broeikaseffect.
Antarctica en Groenland smelten, oceanen stijgen!
Oh, Aarde, Aarde!
Ik neem een kop koffie, misschien de twintigste deze dag!
Mijn hoofd voelt brandend aan zoals onze Aarde brandt.
Bijna zoals Mars een tijdje geleden.
Ik vraag me af of wij nooit kunnen leren?
Wij hadden toch Socrates, Aristoteles, moderne filosofen...
En wij hebben maar zo weinig om te accepteren�
Kyoto maar die de machtigste naties niet willen aanvaarden
Het Stern rapport, de �Storende Waarheid� van Al Gore�
De waarheid toch over klimaatverandering...
Is dit te veel? Moet aarde bloeden tot haar dood?
Waar zijn de Verenigde Staten? Brazilie? China? Indie?
Kunnen ze niet iets voor onze aarde doen?
Kunnen ze het gouden regenwoud van Amazoni�
En de tropische bossen van Afrika, die het paradijs zouden kunnen zijn,
Niet beschermen? Voor onze afstammelingen, tenminste?
Is het voor ons niet mogelijk een oogje in het zeil te houden?
Moeten wij oog om oog, tand om tand leven, waar het niet hoeft?
Moeten wij onze ogen sluiten? Niet reageren waar het hoeft?
Oh, God, wat een paradox! Waaroom zijn wij zo blind?
Oh, Aarde, Aarde, waar gaat u naartoe?
Nee! Wij kunnen opstaan, wij kunnen de kroon terug aan onze Aarde geven!
Want ze is ons juweel, ons levenseliksir!
Want ze is het grootste Standbeeld van onze Vrijheid!
Het Standbeeld van Vrijheid!
Alsof een tovenaar sluit ik mijn webpagina
En zie, zoals altijd, het Gezicht van God.
Het Gezicht van God!
Geschreven door Thaddeus Hutyra, op 18.02.2007 te Antwerpen.
Meer poëzie hier: http://www.funworldstar.com/GezichtvanGod/index.html
e-mail: [email protected]
|